Που να είχε και το… πιο εύκολο γκολ

Ο Άρης κέρδισε δίκαια τον Ιωνικό βάσει της εικόνας και των ευκαιριών της χθεσινής αναμέτρησης. Παράπονο δεν πρέπει να έχει κανείς από την προσπάθεια των παικτών του Μάντζιου και κυρίως από τον ορθολογικό τρόπο ανάπτυξής της ομάδας. Έβγαλε ένταση στο παιχνίδι της, είχε κίνηση χωρίς την μπάλα και επιδίωξε να απειλήσει τον αντίπαλο με παιχνίδι είτε από τα πλάγια, είτε από τον άξονα. Έφερνε την μπάλα στην περιοχή δημιουργώντας αρκετές σοβαρές προϋποθέσεις για γκολ. Δεν το πέτυχε σε κανονική ροή αλλά από την άσπρη βούλα χωρίς αυτό να μειώνει την ανωτερότητα των γηπεδούχων. Ασφαλώς θα μπορούσε και έπρεπε να το κάνει πιο εύκολο. Με λιγότερο καρδιοχτύπι στο φινάλε αφού τις είχε τις ευκαιρίες (14 τελικές κατέγραψε το κοντέρ της στατιστικής).

Όμως δυστυχώς ο φετινός Άρης έχει αναγάγει την υπόθεση γκολ σε σταυρόλεξο για δύσκολους λύτες, αδικώντας την προσπάθειά του στο χορτάρι. Η εστία μοιάζει ώρες-ώρες πολύ μικρότερη στα μάτια των παικτών του και παιχνίδια – όπως το χθεσινό- που θα έπρεπε να τα καθαρίζει νωρίτερα και πιο εύκολα, τα κάνει στο τέλος να αιωρούνται σε μια κλωστή αμφιβολίας, έρμαιη ενός απρόοπτου της τελευταίας στιγμής. Είναι πλέον όχι πλέον όχι μόνο φανερό αλλά συνάμα και ενοχλητικό αυτό το κάτι που του λείπει στην τελική προσπάθεια. Στην τελική ενέργεια. Στην κρίσιμη στιγμή. Και είναι ένα πρόβλημα που όσο παραμένει και δεν λύνεται θα κάνει το κάθε παιχνίδι και ένα μικρό… βουνό.

Επιστρέφουμε στα του αγώνα. Με τρία νέα πρόσωπα στην ενδεκάδα αφού ο Μάντζιος έπρεπε να διαχειριστεί την κόπωση αλλά και τις απουσίες (Λούμορ, Ματίγια και Ιτούρμπε) ο Άρης από νωρίς πήρε τα ηνία. Ο Ματίγια έδινε ηρεμία και καλή κυκλοφορία στη μεσαία γραμμή, ο Εντιαγέ κινούνταν καλά στα μεσοδιαστήματα, ο Λούμορ έδειξε μπακ με επιθετικές αρετές και ο Ιτούρμπε επιβεβαίωσε την ανοδική του πορεία. Η μπάλα έφτανε στην περιοχή αλλά κάπου εκεί άρχιζε το πρόβλημα. Το γρήγορο γκολ στην επανάληψη έκανε το παιχνίδι πιο ανοικτό και κατά διαστήματα ο Άρης αυξομείωνε την ένταση στο γκάζι, υστερώντας μόνο στην αποτελεσματικότητα που θα απλοποιούσε τη διαδικασία και θα έδινε στον προπονητή την ευκαιρία να ξεκουράσει νωρίτερα τους βασικούς εν όψει ΟΦΗ. Στο τέλος της ημέρας αυτό που μετράει είναι οι τρεις βαθμοί. Σε ένα must win παιχνίδι, ο Άρης φάνηκε συνεπής και πάει στην Κρήτη την Πέμπτη για να κλείσει με πρόκριση στην επόμενη φάση τη χρονιά και να δει μετά με ηρεμία ποιες και πόσες διορθωτικές κινήσεις θα κάνει για την δύσκολη και απαιτητική συνέχεια, με παιχνίδια ανά 3-4 μέρες.

ΥΓ. Ο Άρης τίμησε με τον τρόπο που τους άρμοζε και αρμόζει παράλληλα στις μεγάλες ομάδες ανθρώπους που έβαλαν το λιθαράκι τους για να βιώνει σήμερα το club την ποδοσφαιρική κανονικότητά του. Σπανός, Βίνο, Βαλεριάνος και Αναγνωστόπουλος έφυγαν ως φίλοι και θα παραμείνουν φίλοι της ομάδας.

ΥΓ2 Το θέμα Σούντγκρεν τέλειωσε όπως έπρεπε να τελειώσει. Εσωτερικά. Κακώς δόθηκε από την αρχή τόσο μεγάλη έκταση για ένα θέμα για το οποίο ακούστηκαν τις τελευταίες μέρες σημεία και τέρατα, τα περισσότερα τραβηγμένα από τα μαλλιά.

ΥΓ3 Το διπλό του ΟΦΗ στο ΟΑΚΑ κάνει ακόμη πιο περίπλοκο τον επαναληπτικό της Πέμπτης παρά το.. μαξιλαράκι του 3-1. Το ματς θέλει προσέγγιση σαν να ξεκινάει από την αρχή γιατί ένα ατύχημα στο τελευταίο ματς της χρονιάς και στον πιο εφικτό φετινό στόχο είναι κάτι που δεν θέλει κανείς στο club.